Alweer een maand op Bali!

Ik voel me al bijna een echte Balinees, ondanks dat alle locals aan me blijven vragen of ik met ze op de foto wil, omdat ik zo mooi blank ben, terwijl ik me eindelijk bruin voel!

Om verder te gaan waar ik de vorige keer ben gebleven: Ik heb er ondertussen al 4 weken stage opzitten en een stuk meer van Bali gezien! Ondertussen heb ik bedacht waarmee ik de docenten kan helpen in de klas op logopedisch gebied. Alleen overbrengen is nog steeds lastig! Gelukkig ga ik dit woensdag met tolk proberen (Met Julie, een Nederlands meisje dat alles voor ons heeft geregeld. Ze heeft na haar studie besloten om in Bali te blijven wonen en ondertussen spreekt ze dus goed Indonesisch). Heel fijn dat ze hierbij wil helpen en zo wordt logopedie steeds meer een duidelijk begrip op mijn stageplek!

Verder is het hier de maand van de bruiloften en ceremonies. Ondertussen hebben we al wat lokale mensen ontmoet en werden we dus ook meteen uitgenodigd op een bruiloft (want er is natuurlijk niks beters dan onbekende blanke mensen op je bruiloft te hebben). We zijn die dag meteen gaan shoppen en hebben prachtige traditionele kleding gevonden. De Balinezen vonden ons nog wel wat saai gekleed, want het is hier eigenlijk de bedoeling dat je zoveel mogelijk kleuren en patronen tegelijkertijd draagt die eigenlijk een beetje bij elkaar vloeken (vinden wij dan). Maar de bruiloft was erg leuk! Ze vieren hun bruiloft hier erg groots wat betreft de versiering en dat geldt ook voor hoe de bruid en bruidegom er zelf uitzien (in matchende glinsterende pakjes met zoveel mogelijk uitsteeksels). Ook het aantal gasten is niet te onderschatten, ik heb het gevoel dat iedereen mag komen als je maar ongeveer weet wie er gaat trouwen. De hele dag door komen er mensen, en ook de collega’s van je ouders laten hun gezicht even zien. Verder draait de bruiloft om eten! Erg lekker eten! We kregen zelfs nog een verontschuldiging dat ze geen Europees voedsel hadden, toen hebben we maar even uitgelegd dat we Balinees eten juist zo leuk en lekker vinden!

Zo heb je ook kans om een soort ceremonie mee midden op straat tegen te komen (100de mensen in traditionele kleding die op straat lopen en die veel herrie, euh muziek, maken). De rest van het verkeer blijft daar dan achter rijden totdat ze klaar zijn, met als resultaat een dikke file die 10km per uur vooruit gaat. Lekker knus met al die scootertjes. Wij zijn halverwege maar ergens afgehaakt en hebben bij toeval een leuk restaurant ontdekt waar we de rest van de avond maar gebleven zijn.

Ik heb samen met mijn huisgenoten ook een weekendje Kuta gedaan. In Kuta zijn vooral een hoop Australiërs, veel kroegen, strand en surfen. Goede plek om een weekendje te gaan stappen, maar ik ben wel blij dat wij in Ubud wonen! Ubud heeft veel meer sfeer en barst gelukkig niet van de mensen die je zonnebrillen, horloges of massages willen verkopen!

Verder ben ik vooral dagjes weggeweest! Lekker wezen rondtoeren op m’n scooter naar het noorden van Bali. We zijn naar de vulkaan gereden, hebben genoten van het mooie uitzicht van de rijstvelden en de meren en we hebben tempels bezocht. We zijn bij een watertempel (Sebatu tempel) terechtgekomen met heilig water vanuit de bergen waar locals zich in wassen om zich compleet te reinigen. Leuke niet toeristische tempel waar wij ons gezicht ook mochten wassen. Dus nu ben ik weer helemaal zen.

We zijn ook een dagje weggeweest met een privé gids die ons overal naartoe bracht. Dat was ook wel heerlijk, een keer niet opletten op de route en al het verkeer. En het kwam op deze dag helemaal goed uit omdat Bali zo ongeveer de hele dag 1 grote tropische regenbui was. Gelukkig was het op een of andere manier elke keer droog genoeg om wel uit de auto te gaan bij de stops, waar dan een paraplu ons opwachtte om watervallen en tempels te bekijken. Alleen de beroemde zonsondergang bij Tanah Lot was een beetje in het water gevallen, omdat de zon zich al de hele dag niet had laten zien. Maar het was nog steeds harstikke mooi om te zien!

Ondertussen is het regenseizoen gelukkig wel echt voorbij en is de zon volop aan het doen waar hij goed in is.

Verder ben ik van de zweterige sportschool ondertussen overgestapt op hardlopen door de rijstvelden. Ook een bijzondere belevenis waar je bijvoorbeeld opeens mensen tegenkomt die zich aan het wassen zijn in de sloot naast je. Toch wel een beetje ongemakkelijk, maar niemand lijkt er iets om te geven hier. Ze zwaaien alleen nog een keer extra omdat ze het zo leuk vinden om je te zien. Ik kon daarna ook nog 3 dagen nagenieten van het hardlopen, want bergop schijnt nog niet zo mijn specialiteit te zijn! Spierpijnnnn. Gelukkig kun je hier voor €3,50 wel een heerlijke massage krijgen, dus dat maakt een hoop goed!

Afgelopen weekend zijn we naar Nusa Dua geweest. Erg hoog aangeschreven maar wauw, hoe kun je Bali laten verdwijnen en je het gevoel geven dat je in een pretpark bent beland. Terwijl je ernaartoe rijdt ga je al over een fancy weg die over het water loopt (alhoewel dat wel erg mooi was om te rijden en er zaten een keer geen gaten in de weg). Vervolgens rij je een of andere poort binnen en vanaf daar lijkt het alsof je een soort dorp binnengaat met een en al resorts, perfecte tuintjes en planten, palmbomen, perfecte stranden en winkelcentra die je niet hoeft te verlaten omdat er alles is wat je hartje begeert (als je van merkkleding, duur eten en toeristen houdt).
Nouja, we hebben er maar het beste van gemaakt en zijn lekker gaan chillen op het strand! Een erg mooi strand, alleen dachten meer mensen dit jammer genoeg! Na een tijdje rustig op het strand gelegen te hebben arriveerde er opeens 100 bussen met schoolkinderen.. Het strand leek wel een festival maar dan zonder leuke artiesten! We hebben onze ogen uitgekeken, en ik voelde me plotseling niet meer de toerist met mijn grote camera. Al die kinderen wilde namelijk (je raadt het al) met ons op de foto. Altijd fijn wanneer je in bikini met je verhitte hoofd rustig een boekje wil lezen. Ik heb nog nooit zoveel kinderen teleurgesteld denk ik. Tidak makasih (nee bedankt), waren 2 woorden die ons weer uit de brand hielpen.

We hebben dit weekend fijn afgesloten in een mooie bioscoop in Ubud (met popcorn!!!!), lekkere banken overal en een fatsoenlijk bioscoop scherm! Een keer wat anders dan met een aantal mensen op een klein laptop schermpje een film proberen te kijken!
Dus nu weer helemaal klaar voor de volgende stageweek vol nieuwe uitdagingen!

Groetjes!